Od ONITSUKA do ASICS

Zanim przyjęła nazwę ASICS, ta japońska marka nazywała się, od nazwiska jej twórcy, ONITSUKA. Krótko po zakończeniu wojny młody, pochodzący z Kobe Japończyk zobaczył w sporcie nadzieję dla młodego pokolenia swoich rodaków. Zajął się więc wytwarzaniem butów sportowych do biegania i koszykówki.
Pierwszym rewolucyjnym pomysłem Onitsuki była nowa podeszwa w butach do koszykówki  – legenda mówi, że wpadł na ten pomysł jedząc sałatkę z ośmiornic. Budowa macek naprowadziła go na pomysł dwudzielnej konstrukcji podeszwy, która lepiej przylegała do podłoża. Na efekty nie trzeba było długo czekać – Kihachiro Onitsuka wyposażył w swój produkt uniwersytecką drużynę koszykówki z Kobe. Kilka lat później drużyna zdobyła mistrzostwo.
Jeśli chodzi o buty do biegania, ich koncepcja opierała się na tradycyjnych japońskich  skarpetkach Tabi – buty zostały wykonane z tkaniny, przez co stały się lżejsze i pozwalały stopie oddychać. W tych to butach Shigeki  Tanaka wygrał maraton bostoński w 1953 roku.


W 1956 roku w Melbourne rozpoczął się olimpijski rozdział w historii marki – była ona sponsorem ekipy japońskiej. Stała się znana na świecie po olimpiadzie w Tokio w 1964 roku (pierwsze IO zorganizowane w Azji) – była jednym z głównych sponsorów imprezy. Twórca marki przekonał nawet sławnego Abebe Bikila do noszenia butów Onitsuka. Ten maratończyk etiopskiego pochodzenia przebiegł maraton w Rzymie bez butów i odmawiał noszenia jakiegokolwiek obuwia do biegania. Pierwsze próby nie były zachęcające – szybciej biegał boso, niż w butach. Zdobył jednak kolejny złoty medal w Tokio (ustanawiając nowy rekord) biegnąc w butach Onitsuka, zrobionych na miarę. Od tego czasu występował na olimpiadach tylko w butach Asics.
Jeszcze przed igrzyskami zgłosiła się do Onitsuki amerykańska firma BRS, która chciała sprzedawać ich produkty w USA. Wyłączność na dystrybucję w Stanach uzyskali w 1966 roku. Sukces był tak duży, że Amerykanie postanowili stworzyć własną markę butów sportowych, Nike. Przejęli zresztą model stworzony wspólnie z Onitsuka  i w ten sposób Onitsuka Corsair został Nike Cortez’em
Przełomowe dla marki okazały się Igrzyska w 1968 w Meksyku. Przekonany, że trzeba posługiwać się rozpoznawalnym powszechnie symbolem, Kihachiro Onitsuka wymyślił, wraz z współpracownikami , układ pasków umieszczanych po obu stronach buta. Nazwane zostały „liniami z Mexico”.
Świadomy różnic anatomicznych, Onitsuka przeprowadził przez lata tysiące badań i analiz stóp. W 1980 stworzył największe światowe centrum badań Institute of Sport Sciences. Wtedy też narodziła się marka ASICS, powstała z połączenia Onitsuka Tiger i Asics Tiger. Nazwę ASICS stworzono z pierwszych liter nieco zmodyfikowanej maksymy łacińskiej „Anima sana in corpore sano”(w zdrowym ciele zdrowy duch).
Znana powszechnie technologia GEL Asics powstała w połowie lat 80-tych XX w. Jako półpłynna substancja na bazie silikonu, żel pochłania uderzenia. GEL Asics jest umieszczony w poduszkach, w środkowej części podeszwy typu EVA. Rozmieszczenie poduszek jest wynikiem analiz biomechanicznych prowadzonych przez markę w celu określenia, które miejsca na stopie przyjmują uderzenia podczas biegu. W czasie uderzenia żel przejmuje jego energie pionową rozpraszając ją w poziomie, dzięki temu ruch jest bardzo stabilny.
Na początku lat 70-tych film z Brucem Lee „Gra śmierci” przyczynił się do jeszcze większej popularyzacji marki.  Aktor, zmarły przed premierą, nosił w scenach walki buty Asics Tai Chi. Quentin Tarantino złożył mu hołd w sadze „Kill Bill” ubierając główną bohaterkę grana przez Umę Thurman identycznie jak wcześniej był ubrany Bruce Lee.

tekst: sia