Mała, czy duża, torebka na ramię, czy torebka do ręki, jedno jest pewne – torebka, to akcesorium, które od dawna ma swoje miejsce w świecie mody. Kto by pomyślał, że początkowo był to tylko kawałek zwierzęcej skóry, później atrybut niewolników, który, po wielu perypetiach, stał się modnym dodatkiem kosztującym czasami fortunę.
Torebka jest nam dzisiaj tak niezbędna, że wydaje nam się, iż istnieje od zawsze. Jednak nie! Kleopatra nie nosiła torebki, a ten tak ważny dla nas przedmiot, naprawdę narodził się w XIX wieku. Historia torebki bowiem jest ściśle związana z ewolucją odzieży.
Torebki starożytnych
Już w starożytności pojawiają się pierwsze pojemniki umożliwiające przenoszenie drobnych przedmiotów. W tym czasie ubrania nie mają kieszeni. Aby zaradzić tej niedogodności, nosi się woreczki przywiązane do paska. W takich woreczkach niewolnicy nosili rzeczy swoich panów.
Torebka w Średniowieczu
W średniowieczu nadal nosi się woreczki, są wykorzystywane wyłącznie do celów praktycznych. Są one noszone zarówno przez kobiety, jak i przez mężczyzn. Wiszące na pasku, mają wszystkie rodzaje zastosowań: transport żywności, narzędzi, części. W ten sposób duchowieństwo nosiło hostie przeznaczone dla potrzebujących ostatniej posługi.
Torebka w czasach Renesansu
W czasach Renesansu, ubrania są bardziej obfite, woreczek znika na rzecz toreb z płótna przymocowanych do talii pod sukienkami lub majtkami dżentelmenów. Torba dostępna z zewnątrz jest prototypem naszych obecnych kieszeni.
Torebka w XVIII wieku
Dopiero pod koniec XVIII stulecia ubiory stają się mniej szerokie, powracają zewnętrzne pojemniki na drobiazgi. Są one zawieszane na ozdobnych haczykach zwanych z francuska chatelaine. Chatelaine wykonane ze złota lub srebra, są przymocowane do talii i mogą służyć do przenoszenia różnego rodzaju przedmiotów: perfum, monet, kajecików. Nie są one przy tym pozbawione pewnego aspektu dekoracyjnego.
Dzieje torebki w XIX wieku
Jednak dopiero od XIX wieku
torebka staje się modnym dodatkiem. W 1800 roku, sukienki w stylu pierwszego cesarstwa są wąskie i nie mieszczą już kieszeni, nie pasuje tez do nich chatelaine. W tym czasie powraca, w nowej formie, średniowieczny woreczek – mała elastyczna torebka z rączką, do której kobiety wkładają chusteczki do nosa, biżuterię i inne drobiazgi.
Czasy się zmieniają i kobiety zaczynają podróżować. Pojawiają się więc pudła na kapelusze,
kuferki,
walizki i wszelkiego rodzaju inne
torby. Powstają też specjalne
torebki na wyjścia do teatru – można w nich zmieścić lornetkę, wachlarz, notesik.
Torebka w XX wieku
Nadchodzą lata 20-te i kobiety emancypują się. To epoka art deco, torebki przyjmują geometryczne kształty, nowe kolory i formy. Nosi się je nie tylko w ręce, pojawiają się torebki na ramię, i fasony zwane dzisiaj
listonoszkami.
W 1930 roku, po kryzysie gospodarczym, moda stała się bardziej surowa. W mieście kobiety powszechnie używają
torebki na ramię, ponieważ wiele z nich pracuje poza domem i potrzebuje praktycznej torby do noszenia swoich rzeczy: kosmetyków, portfela, notesu. Torebki wieczorowe są nadal fantazyjne:
kopertówki ozdobione perełkami, cekinami, haftami lub drogimi kamieniami, z krepy, jedwabiu czy aksamitu dodają szyku na salonach.
Po II wojnie światowej brakuje skóry, nylonu, lakieru, czyli tradycyjnie stosowanych dotąd materiałów na torebki. Na rynku pojawiają się więc torebki z tkaniny, rafii czy słomy.
W 1955 r. Coco Chanel zrewolucjonizowała koncepcję torebki na ramię, wprowadzając łańcuszek zamiast paska. Pierwsza „szanelka” z pikowanej lakierowanej skóry, na pozłacanym łańcuszku pojawiła się na rynku w lutym 1955 roku.
Domy mody stopniowo wymyślają torebki powiązane ze sławnymi kobietami i będące swego rodzaju hołdem im złożonym. Torba Kelly z 1956 roku zawdzięcza swoją nazwę Grace Kelly, która często ją nosiła. Torebka „Jackie O" od Gucci została stworzona w hołdzie dla Jackie Kennedy w 1968 roku a "Lady” od Dior w 1985 dla Lady Di.
Zobacz więcejMniej