Vintage – Projektanci lat 60-tych nadal pożądani
Ubrania vintage oznaczają nowe lub używane ubrania pochodzące z poprzedniej epoki. Generalnie ubrania wyprodukowane przed latami dwudziestymi określa się jako antique (zabytkowe, antyczne, starodawne), natomiast garderobę z okresu: lata dwudzieste – lata osiemdziesiąte jako vintage.
Znalezienie oryginalnych ubrań projektantów lat 60tych jest niemal niemożliwe, to właśnie oni wyznaczali trendy, a wariacje na temat ich pomysłów dość ławo zauważyć, jeśli wiemy, czego szukać.
Przed pojawieniem się H&M, Topshop, czy Forever 21 była Biba, pierwszy dom mody z przystępnymi cenami i modnymi ubraniami skierowanymi do nastolatków. Założycielką była warszawianka Barbara Hulanicki (takiej formy nazwiska używa). Jej kreacje można rozpoznać po palecie kolorów: brunatnozielony, brązowy, szary, śliwkowy i w kolorze sepii. Długie, obcisłe rękawy, szyfonowe koszule i krótkie spódniczki również wyznaczają styl Biby. Dziś piosenkarka Alison Goldfrapp prezentuje Biba look.
W latach 60tych Pierre Cardin stworzył nowatorski styl i dla kobiet, i dla mężczyzn. Buty do wysokości uda, marynarki bez kołnierza i kieszeni (zdobyły popularność dzięki Beatlesom), ozdobne szmizjerki w jasnych kolorach oraz biżuteria o futurystycznych kształtach były jego znakiem rozpoznawczym.
Jest on twórcą minispódniczki. André Courrèges również wymyślił buty do tańca erotycznego i ustanowił trójkątny kształt szmizjerki, definiujący sylwetkę dla lat 60tych. Płaskie białe kozaczki sięgające do połowy łydki, plisowane sukienki czy kostiumy ze spodniami ‘rurkami” tworzą rozpoznawalne cechy stylu Courrèges’a.
Hubert Givenchy zdefiniował wytworny styl lat 60tych ubierając swoją najelegantszą aktorkę, Audrey Hepburn, zarówno na ekranie, jak i poza nim. Jego projekty można zobaczyć w takich filmach jak: “Szarada”, “Kiedy Paryż wrze”, “Jak ukraść milion dolarów” i oczywiście “Sniadanie u Tiffany’ego”. To właśnie w tym filmie aktorka pojawia się w zaprojektowanej przez niego długiej czarnej satynowej sukni wieczorowej (na aukcji w Londynie w 2006 roku została sprzedana za 807 tysięcy dolarów). Do klasyki przeszły też długie, czarne rękawiczki, wspaniałe nakrycia głowy i wielkie okulary.
Yves Saint Laurent zaczął wywierać wpływ na modę, kiedy został głównym projektantem w domu mody Christana Diora. W 1962 YSL stworzył własną markę, której kluczowymi elementami są: szmizjerki wzorowane na malarstwie holenderskiego abstrakcjonisty Mondriana, żakiety safari, dwurzędowe kurtki marynarskie oraz smokingi dla kobiet.
Cechą charakterystyczną Pucciego są kolorowe psychodeliczne nadruki.
Początkowo był on projektantem biżuterii, co znalazło odbicie w jego późniejszych projektach. Stroje wykonywane z metalowych i plastikowych krążków uczyniły z niego raczej artystę awangardowego niż projektanta mody. W filmie “Barbarella” Jane Fonda pojawia się w strojach zaprojektowanych przez niego.
To właśnie ta projektantka spopularyzowała minispódniczkę (choć nie wymyśliła jej, to ona nadała mini tę nazwę). Styl Quant charakteryzuje się wspomnianą już mini, skórzanymi kozaczkami i jasnymi, matowymi rajstopami. Do tego wszystkiego mocny i ciemny makijaż oczu (smoky eyes), sztuczne rzęsy oraz fryzura na pazia.
Zdjęcia: vintageindie.typepad.com, vintage-hunters.com, commons.wikimedia.org
