Nakrycie głowy, niezależnie od tego, czy jest to klasyczna czapka, czapka z daszkiem, beret, kapelusz czy toczek to część ubioru, która nie zawsze pełni rolę praktyczną. Czasami dopełnia, lub wręcz ozdabia stylizację, a czasami jest elementem stroju, który wiele mówi o właścicielu.
Zmiany w wyglądzie nakrycia głowy są nierozłącznie związane z ewolucją społeczeństwa, a co za tym idzie, panującej mody. W średniowieczu na przykład głowa zawsze była nakryta, nawet domu, czapką lub kapeluszem. Wszystkie cywilizacje tworzyły różnorodne nakrycia głowy, czapki na lato, czapki na zimę, czapki na cały rok, przeznaczone dla wojska, lub do celów kultowych, wykorzystując dostępne sobie materiały.
Czapka
Najstarsze znane formy nakrycia głowy noszone w starożytności miały już kształt dzisiejszej czapki (były wykonane ze skóry lub włókien naturalnych), która zatrzymywała się na uszach i nosiła nazwę pilos.
We Francji od XI wieku do XVII wieku biała czapeczka noszona była przez mężczyzn (nie nosiły jej kobiety) niezależnie od stanu.
Od stuleci, głównie wśród chłopstwa, do lat 60-tych XX wieku,
czapka pełniła specjalną funkcję związaną z wychowywaniem dzieci. Otóż, nałożone na siebie kilka czepków chroniło delikatną czaszkę dziecka. Czapeczki niemowlęce były często haftowane i bogato ozdobione, a po rodzaju zdobienia można było nawet rozpoznać region, z którego pochodziły.
Obecnie czapki wykonuje się zwykle z wełny. Szczególną popularnością cieszą się zimowe czapki damskie, które nie tylko chronią przed zimnem, ale też zdobią i dodają charakteru stylizacjom.
Czapka z daszkiem
Czapka z daszkiem to nakrycie głowy ze skóry, tkaniny lub materiału syntetycznego. Na stałe do świata mody weszła na początku XIX wieku, jest bardzo popularna wśród młodzieży i sportowców ze względu na lekkość i praktyczność.
W 1571 roku w Anglii weszło w życie prawo nakazujące wszystkim mężczyznom, z wyjątkiem dzieci poniżej szóstego roku życia i arystokratów noszenie w niedzielę nakrycia głowy. Za nieprzestrzeganie tego prawa groziła grzywna w wysokości 17 pensów.
W ciągu wieków tweedowa czapka była symbolem klasy społecznej, burżuazja i arystokraci nosili kapelusze z dobrej jakości materiałów zamiast czapek. W 1895 roku polityk z partii pracy James Keir Hardie na swoim plakacie wyborczym pokazał się w czapce, wywołując skandal, i doprowadzając do wygwizdania go w Izbie Gmin.
W XIX wieku
czapka z daszkiem była bardzo popularny elementem stroju roboczego kierowców, portierów, dozorców, czy maszynistów.
W Niemczech, Belgii i Zjednoczonym Królestwie był zwyczaj, że specjalne czapki z daszkiem nosili uczniowie szkół oraz studenci.
Czapka z daszkiem w sporcie
Tenisistka Alice Marble wygrała w 1930 roku Wielkiego Szlema grając w czapce z daszkiem. W jej ślady poszli inni sportowcy.
Czapka bejsbolowa
Pierwsze czapki bejsbolowe miały zaokrąglony przód, płaską główkę i krótki daszek. Po roku 1900 zastąpiły je czapki w stylu Brooklynu, zbudowane z ośmiu części. Daszek w czapkach bejsbolowych pozostał krótki aż do lat 30-tych XX wieku.
Często ozdobiona symbolami poszczególnych zespołów, czapka bejsbolowa, stała się przedmiotem użytku codziennego w latach dwudziestych w Stanach Zjednoczonych. Dzisiaj, to uniwersalne nakrycie głowy, pozbawione statusu społecznego, jest symbolem wpływu kultury popularnej Ameryki Północnej na całym świecie.
Czapki kolarskie
Zanim wprowadzono obowiązek noszenia kasków, kolarze chętnie nosili czapki z daszkiem zakładając je daszkiem do tyłu w celu osłony karku przed słońcem.
Czapki futbolowe
Dawni bramkarze nosili czapki z daszkiem. Bramkarz z Southampton, C. Jailin, stracił gola w 1927 roku, w meczu przeciwko Hull City, po tym, jak w ostatniej minucie meczu czapka spadła mu na oczy.
Zobacz więcejMniej