Okulary

Dzisiaj, prawie 80 lat po demokratyzacji okularów przeciwsłonecznych, na rynku pojawiło się wiele stylów. Klasyczne okulary przeciwsłoneczne, okulary okrągłe, retro lub w rozmiarze XXL. Można by tak wymieniać bez końca. Aby utrzymać się na rynku producenci okularów muszą stale wprowadzać innowacje, zarówno w sferze designu, jak i nowych technologii. Jedno jest pewne: okulary przeciwsłoneczne wciąż mają przed sobą dobre dni, ten symbol „fajności” i stylu, które ma przede wszystkim funkcję ochrony przed promieniowaniem UV, nie zawsze były tak popularnym przedmiotem, jak dzisiaj.

Okulary Innuitów i Chińczyków

Około 800 lat temu, Inuici po raz pierwszy opracowali „okulary przeciwsłonecze”, aby poradzić sobie ze słońcem i trudnymi arktycznymi warunkami. Były one wykonane z drewna, kości lub skóry i miały szczelinę przez którą można było patrzeć.

Podobnej konstrukcji używano w XII wieku w starożytnych Chinach. Materiałem oprawek była kość słoniowa lub kość morsa a osadzano w niej zadymione płaskie szkła kwarcowe. Co ciekawe, takie okulary nie tylko chroniły wzrok przed słońcem, chińscy sędziowie nosili je podczas rozpraw, aby ukryć wzrok podczas przesłuchiwania świadków.

Niektórzy cesarze rzymscy, tacy jak Neron, używali pierwszych wersji okularów przeciwsłonecznych, aby oglądać bitwy gladiatorów w Koloseum. Patrzyli wówczas przez wypolerowane klejnoty, które powiększały i zniekształcały obraz dając tym samym więcej rozrywki.

Funkcja okularów w XV wieku

To Włosi dają nową rolę okularom przeciwsłonecznym w XV i XVIII wieku, wymyślając szkła do poprawiania wzroku. Ich okulary były często barwione, zielone lub niebieskie cieniowane soczewki miały stworzyć większy kontrast dla osób niedowidzących. Od 1629 roku okulary te były sprzedawane osobom starszym przez angielską firmę Spectacle Makers Company (po polsku: producent okularów korekcyjnych) z następującym hasłem: „błogosławieństwo dla osób starszych”. James Ayscough, najbardziej znany i doświadczony optyk XVIII wieku, jest uważany za wynalazcę okularów.

W tamtych czasach okulary przeciwsłoneczne przepisywano osobom z kiłą. Ten mroczny rozdział w historii okularów przeciwsłonecznych jest często zapominany. Brązowe, bursztynowe i pomarańczowe soczewki stosowano, aby chronić pacjentów przed światłem słonecznym, jednym z najczęstszych bowiem objawów kiły jest wrażliwość na światło. Pacjenci z kiłą, którzy utracili nos, mieli możliwość ukrycia deformacji twarzy za pomocą metalowych protez dostarczanych z okularami.

Wiek XX przynosi okulary, jakie znamy

W latach dwudziestych okulary przeciwsłoneczne były używane w celu ochrony oczu przed słońcem.
Foster Grant był pierwszym producentem masowym, który sprzedał je w sklepach Woolworth w pobliżu plaż i wybrzeży Atlantic City i New Jersey.

W 1937 roku Edwin Land, naukowiec, który pracował nad technologią fotograficzną, wynalazł spolaryzowane soczewki. Właściwie dostosował technologię z aparatów fotograficznych do okularów i stworzył filtr spolaryzowany, który został zaprojektowany w celu poprawy widzenia koloru i kontrastu, dając uderzającą perspektywę.
Technologia ta stała się jedną z najczęściej stosowanych przez prawie wszystkich producentów okularów; ceniona jest zwłaszcza w świecie współczesnego sportu, ponieważ pozwala uzyskać czysty obraz przez poprawę kontrastu i kolorów. Technologia ta stosowana jest między innymi w okularach Uvex.

Lata 40-te – złoty wiek okularów

W latach 40-tych XX wieku męskie okulary przeciwsłoneczne były noszone przez kultowych muzyków, aktorów i gwiazdy, takie jak Buddy Holly, czy Martin Luther King. Hollywoodzcy aktorzy byli często widywani w okularach przeciwsłonecznych zakładali je dla ochrony oczu przed błyskami aparatów paparazzi.
Gwiazdy w ciemnych okularach uciekające przed dziennikarzami to nie wynalazek naszych czasów, choć w tamym czasie błysk magnezu używanego w aparatach paparazzi w rzeczywistości oślepiał aktorów i aktorki, fotografowanych przez dziesiątki reporterów podczas premier i wielkich wydarzeń. Od tego momentu tajemnica kryjąca się za okularami powoduje, że wszyscy chcą je mieć, by wyglądać jak ulubione gwiazdy.

Okulary w latach 60-tych i 70-tych

Wielka rewolucja w stylu i kulturze zrodziła ogromne zmiany w fasonach noszonych spodni, butów, kurtek i oczywiście w kształcie oprawek okularów. Jackie Onassis sprawiła, że duże okrągłe ciemne okulary stały się bardzo są tak popularne. Wizerunek Onassis pozostał w historii mody dzięki prostej fryzurze, kostiumowi Chanel i okularom!

Większe, odważniejsze i bardziej niezwykłe; kształty z lat 70-tych były o wiele bardziej surowe. John Lennon spopularyzował małe okrągłe okulary, podczas gdy Bianca Jagger promieniowała urokiem podczas wizyt w Studio 54 w ogromnych przyciemnianych okularach.

Lata 80-te i 90-te – okularowe odrodzenie

W latach 80-tych okulary przeciwsłoneczne odzyskały swoją pozycję. Od Debbie Harry i Madonny, przez Run DMC i Michaela Jacksona po Toma Cruise i The Blues Brothers, okulary nosili wszyscy..

Okularowe szaleństwo trwało do lat 90-tych XX wieku, które przyniosły modę na bardziej stonowany styl inspirowany sportami ze Stanów Zjednoczonych. Marki takie jak Tommy Hilfiger, Ralph Lauren i Calvin Klein zyskały popularność dzięki typowo amerykańskiemu trendowi BCBG. Panowały różne style: alternatywne grunge, angielski pop i amerykański hip hop czerpały inspirację z przeszłości, i podczas gdy Oasis i Blur nosiły okrągłe okulary Johna Lennona, Notorious BIG i Will Smith woleli modele noszone przez artystów hip-hopu z lat 80-tych. Lata 80-te i 90-te to pojawienie się włoskich marek. Podobnie jak w XV wieku, kiedy Włosi dominowali w produkcji okularów, Versace, Prada, Dolce & Gabbana i Gucci zaczęli tworzyć modele dla celebrytów i bogatej burżuazji. Modele były bogate, ekstrawaganckie i miały w widocznym miejscu logo marki.

Okularowe trendy po roku 2000

Dzisiaj okulary przeciwsłoneczne mają różne kształty, kolory, style i materiały. Zawsze kojarzone z byciem„cool”, i zawsze związane z modą, okulary są obecnie produkowane według najlepszych technologii.

Nie ma wątpliwości, że okulary przeciwsłoneczne przeszły długą drogę, aby osiągnąć popularność, którą mają dzisiaj.