W latach 70. XX wieku Adidas Gazelle był jednym z najpopularniejszych modeli obuwia sportowego, Adidas eksperymentował z różnymi podeszwami, a w butach stosowano cały szereg różnych technologii. Obejmowały one zapiętek typu "Soft protect" chroniący ścięgno Achillesa lepiej, niż inne oraz winylowy język ułatwiający wkładanie i sznurowanie. Wprowadzenie w 1972 roku sześciokątnej mikrokomórki na podeszwie sprawiło, że była ona jedną z najnowocześniejszych na rynku, a jej właściwości okazały się tak dobre, iż producent nadalwykorzystuje ją w kolejnych reedycjach modelu.

W latach osiemdziesiątych Adidas nadal produkował Gazelle, a model ten był szczególnie popularny w Wielkiej Brytanii. W wielu katalogach reklamowych z tej epoki, polecano je jako buty treningowe ogólnego przeznaczenia i rekreacyjne. Co ciekawe, odmiany kolorystyczne nie istniały w Europie aż do wydania, w 1985 r., austriackiej Gazelle Grun (zielony)- obecnie jest to niezwykle rzadki model kolekcjonerski. Dopiero na początku lat dziewięćdziesiątych można było kupić ten but w niezliczonej ilości przyciągających uwagę kolorów. Ze względu na umowy licencyjne na całym świecie, nie ma jednej "prawdziwej" wersji Gazelle.

Jaka jest historia kultowego buta Adidas Gazelle dowiecie się na naszym blogu.

Jak Adidas Gazelle stał się butem, który wszyscy dziś znamy?

Gazelle to bez wątpienia jeden z najsłynniejszych i najbardziej kultowych butów, jakie kiedykolwiek wyprodukowano w Adidas. Ma długą historię sięgającą połowy lat 60-tych. Chociaż dzisiaj może być postrzegany jako stosunkowo prosty, jego niepozorna i czysta sylwetka od wielu lat ma wielu fanów i sprawia, że model od prawie 50 lat jest w ciągłej produkcji.

Skąd nazwa Gazelle?

Początki nazwy tego modelu i były przedmiotem wielu debat. Niektórzy uważają, że to buty do biegania, nazwane imieniem sprintera Wilma Rudolpha, który biegając w Adidasach zdobył trzy złote medale na Olimpiadzie w 1960 roku w Rzymie i zyskał przydomek "Czarna Gazela". Ale Wilma wycofał się z wyścigów w 1962 roku, cztery lata przed premierą buta.

Mimo że Gazelle zostały skonstruowane na bazie butów do biegania, Adidas testował je jako buty do piłki nożnej z zachodnioniemiecką reprezentacją i jako buty do piłki ręcznej z najlepszymi międzynarodowymi graczami, co sugerowałoby bardziej ogólny model buta. Ponadto, w tym okresie, Adidas nadał wielu swoim butom nazwy szybkich ssaków lądowych, takich jak "Pantera" czy "Jaguar".

Protoplaści Adidas Gazelle

Adidas miał projekty butów treningowych, które utorowały drogę Gazelle. Rom z 1960 r. był skórzanym butem z pofałdowaną podeszwą i zamszowym przodem, został zaprojektowany na Igrzyska Olimpijskie w Rzymie. Model Olympiade z 1964 r., z nowoczesnym językiem na zapiętku był w tym czasie faworytem drużyny niemieckiej. W 1966 roku projekt został zmodernizowany, powstały pierwsze buty Gazelle. W tych czasach użycie zamszu stanowiło wyjątek i występowało tylko w dwóch wersjach Gazelle.

Według Gary’ego Aspdena, brytyjskiego konsultanta Adidasa i twórcy linii Spezial, Gazelle to but, który zmienił kierunek działalności marki. "Profil, nakładka " T " na palce i kontrast białych pasków z jaskrawo zabarwionym zamszem stanowiły w kolejnych latach podstawę dla wielu butów". W chwili jego premiery przekroczono kolejne granice. Barwiony zamsz miał o wiele bardziej żywe kolory niż skóra ".

Przeznaczenie buta, a jego kolor

Kolor butów określał ich przeznaczenie. Gazelle Blue (niebieskie) zostały stworzone do treningu, miały cholewkę ze skóry kangura, wyściełaną kostkę, podparcie łuku stopy, język w kształcie stopy i podeszwę z mikroprzyczepnością. Gazelle Red (czerwone) z zupełnie inną, przezroczystą, antypoślizgową podeszwą zostały skonstruowane z myślą o piłce ręcznej. Gazelle Blue była inspiracją do nowej wersji Gazelle wypuszczonej przez Adidas Originals jako Gazelle Vintage w 2006 r.

Około 1971 roku podeszwa z mikrokomórką była wspólna dla obu kolorów i wydawało się, że zostanie wykorzystana w kolejnych wersjach. Tymczasem kłopoty Gazelle zaczęły się latem 1972 roku, kiedy legenda pływania Mark Spitz zdobył siedem złotych medali olimpijskich w Monachium. Zachęcony przez poplecznika Horsta Dasslera, Spitz, w czasie wręczania nagród za wygraną na 200 metrów stylem dowolnym trzymał swoje niebieskie Gazelle wysoko w górze, zarówno przed, jak i po hymnie.
Wywołało to gniew Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego ds. Lokowania produktu, oraz konflikt między Horstem i Adim Dasslerami.

Gazelle pojawiały się w katalogach Adidasa w latach 1972-1979. W pewnym momencie wydawało się, że zostały zastąpione przez buty treningowe Athens, a w 1973 r. butami w kolorze czerwonym lub niebieskim nazwanymi Jaguar. I wtedy, w 1976 oku japońska biblia mody Popeye uznała je za stylowe sneakersy.

W 1979 r. Adidas wprowadził w życie ideę, zgodnie z którą stare, popularne modele miały zostać ulepszona, aby utrzymać pozycję na rynku. I tak pojawił się model Gazelle Special, z przezroczystą podeszwą ze wzorem Trefoil, w nowej formie, z przeprojektowaną przednią częścią. Wprowadzone na rynek jako buty do piłki ręcznej, pojawiły się w wersji Gazelle Indoor około roku 2011.