Walka na pięści, boks jest jednym z najstarszych sportów walki, choć jej zasady i znaczenie społeczne ewoluowały na przestrzeni wieków.
Gdy boks zadebiutował na Igrzyskach Olimpijskich w 1904 roku w Saint-Louis, wszystkie medale zdobyły Stany Zjednoczone. Od czasu przyjęcia do programu olimpijskiego boks był obecny podczas każdej edycji Igrzysk, z wyjątkiem 1912 roku w Sztokholmie, ze względu na szwedzkie prawo, które zabrania jego uprawiania.
Poznajcie z nami historię jednego z najstarszych sportów - boksu.
Najstarsze formy boksu sięgają starożytności, najpierw był on uprawiany w regionie Eufratu, a później w grach hellenistycznych.
W średniowieczu
boks cieszył się popularnością w Europie Wschodniej, zwłaszcza w Rosji i na pograniczu polsko-rosyjskim. Pomimo starożytnego pochodzenia boks, jak wiemy, obecnie rozwija się głównie w krajach anglosaskich, najpierw w Anglii, a później w Stanach Zjednoczonych. Mówiąc o starych formach boksu, należałoby użyć wielu terminów i określeń, aby podkreślić różnice historyczne i kulturowe.
Skąd się wzięło słowo boks?
Słowo „boks” pochodzi od angielskiego czasownika oznaczającego uderzanie pięścią. W Anglii nazwa ta była używana w odniesieniu do walki na gołe pięści. Etymologia pozostaje niejasna. Jednak niezależnie od wszystkich założeń słowo „boks” zyskało współczesne znaczenie w Anglii w XVI i XVII wieku.
Boks w czasach antycznych
Historia boksu sięga czasów odkąd ludzie odkryli, że pięść może być używana jako naturalna broń.
Wczesne źródła dowodzą, że walki bokserskie toczono 8 000 lat temu w regionie Nubia w północno-wschodniej Afryce. W V wieku pne terytorium zostało zaatakowane przez Egipcjan, a ten sport walki przyjął się nad brzegiem Nilu. Hieroglify z tej epoki opisują starcia między żołnierzami, których ręce, aż po łokcie owinięte są bandażami i skórą.
W starożytnej Grecji między 800 a 400 rokiem pne dwaj bokserzy, walczyli zadając sobie ciosy dłońmi owiniętymi skórzanymi bandażami wzmocnionymi metalem, często, dopóki jeden z dwóch zawodników nie stracił życia.
Narodziny współczesnego boksu
Współczesny boks rozwinął się w Wielkiej Brytanii dzięki warunkom kulturowym i społecznym, które doprowadziły do rozwoju współczesnego sportu w ogóle.
Pierwsza pisemna wzmianka o walce bokserskiej pochodzi ze stycznia 1689 roku: „Wczoraj walka bokserska toczyła się przed księciem Albermale między jego lokajem, a jego rzeźnikiem…” W tym czasie opracowano podstawowe zasady i terminologię techniczną. W 1719 r. James Figg, uważany za ojca współczesnego boksu, wyzywał chętnych na pojedynek o tytuł mistrza Anglii.
Ta inicjatywa doprowadziła do serii pojedynków, w wyniku których J. Figg zachowywał tytuł aż do 1730 roku.
W 1721 roku, po śmierci boksera G. Stevensona, J. Broughton (1704-1789) ustanowił nowe zasady ograniczające brutalność boksu. Wprowadzili zakaz uderzania poniżej pasa, 30-sekundową przerwę po nokaucie i wreszcie kwadratowy ring otoczony linami. Nowe zasady obowiązywały do 1865 roku, kiedy to wprowadzono rundy 3 minutowe, rękawice ochronne i trzy klasy wagowe. Zabroniono też ciągnięcia za włosy i kopania. Oddzielenie boksu amatorskiego od zawodowego stało się bardziej widoczne.
Boks zawodowy
Boks amatorski oderwał się od boksu zawodowego w drugiej połowie XIX wieku. Nieregularne i nisko płatne mecze bokserskie zostały przekształcone w XIX wieku w dobrze zorganizowany przemysł rozrywkowy.
Profesjonalne mistrzostwa świata sięgają czasów meczów amerykańsko-brytyjskich rozgrywanych w latach 1810-1870. Do 1834 roku mecze te były organizowane wyłącznie w Wielkiej Brytanii, a od 1835 na przemian w UK i Stanach Zjednoczonych.
Boks w kulturze masowej
Pierwszy film o boksie będący relacją z walki między afroamerykańskim bokserem J. Johnsonem i J. Jeffriesiem datuje na rok 1910. Zwycięstwo czarnego zawodnika nad białym pomogło znacznie pokonać bariery rasowe w sporcie. Od lat 20-tych XX wieku radio transmitowało mecze na żywo. Obraz i dźwięk telewizora wyniosły bokserów do rangi celebrytów. Pierwszym bokserem, który wygrał chwałę w telewizji, był mistrz świata Rocky Marciano.
Celebryci świata boksu
Najpopularniejszymi mistrzami lat 80-tych i 90-tych byli Mike Tyson, mistrz WBA w 1986 i 1988 roku oraz Riddick Bowe, mistrz WBC w 1992. W 1991 r. Evander Holyfield został mistrzem WBA i WBC.
Najbardziej prestiżowe imprezy bokserskie odbywają się w Madison Square Garden w Las Vegas.
Boks w Europie
Bokserskie Mistrzostwa Europy organizowane są od 1913 roku, a ich zwycięzcy często zostawali mistrzami świata, np. I. Johansson ze Szwecji (Mistrz Europy 1956 i Mistrz Świata 1959) i L. Lewis z Wielkiej Brytanii (Mistrz Europy 1991 i mistrz świata 1992).
Boks kobiet
Pierwsza znana walka kobieca odbyła się w Londynie w 1720 roku. Kolejna słynna walka między Nell Saunders i Rose Harland miała miejsce w Hills Theatre w Nowym Jorku w 1876 roku
Buty bokserskie-jak wybrać te właściwe
Noszenie butów bokserskich jest konieczne aby uprawiac ten sport. To niezbędne wyposażenie poprawiające wydajność, zarówno podczas treningów, jak i zawodów. Jednak może być trudno wybrać spośród wszystkich oferowanych produktów. W takim przypadku przed podjęciem decyzji należy wziąć pod uwagę projekt, materiały, rozmiar i wagę.
Adidas Box Hog wyróżnia się pod względem jakości wykonania. Elastyczność cholewki zapewnia prawdziwy komfort. Ten model Adidasa ma wysoką cholewkę, która zapewnia lepszą ochronę kostek podczas walki. Podszewka wykonana jest z tkaniny typu Mesh, natomiast wierzch z mocnego materiału syntetycznego. Dzięki płaskim podeszwom z łatwością można poruszać się na ringu. Guma zastosowana w podeszwie minimalizuje ryzyko upadku niezależnie od wykonywanych ruchów.
W przypadku
butów bokserskich duże znaczenie mają materiały. Ze względu na swoją elastyczność preferowany jest zamsz, podczas gdy skóra pozostaje najlepszym materiałem pozwalającym stopom lepiej oddychać. Jeśli chodzi o podeszwę, zawsze należy wybierać antypoślizgowe, najlepiej gumę. Sznurowanie to najbardziej odpowiedni system zapinania butów bokserskich.
Zobacz więcejMniej